Vriendelijke mensen

Ochtendritueel

Op onze laatste dag in IJsland gaan we zwemmen! Nee, niet in het alom bekende Blue Lagoon want daar mogen kinderen onder 2 jaar niet binnen. En net dergelijk kind hebben wij in ons bezit… Volgens de locals is de Blue Lagoon ook erg overroepen en veel te duur. De zwembaden in Reykjavik zijn volgens hen zeker zo goed. Het proberen waard dus!
Eerst moet je je er grondig wassen in je blootje en nadien (met je badpak aan) kan je buiten gaan dobberen in de warme baden (tot 39°C).

Tegen 17u rijden we richting de luchthaven, om twee uurtjes later te vliegen.
Ja, dat denken wij… Holé, vertraging! Vertrek ‘geschat’ om 22u.
Oké, we zoeken en vinden wat bezigheid: pizza eten in een nabij gelegen dorpje (hopla 1,5 uur voorbij), wachten op de taxi duurt ook een half uur, bagage wat beter inpakken, inchecken en douane controle (toch wel een half uurtje met bezig), rondlopen in een bijna leeg luchthavengebouw (we zijn de laatste vlucht)  en uiteindelijk checken we om 22u15 in. Een half uur later hangen we in de lucht. We hebben geluk, want de vlucht zit niet helemaal vol dus wij kunnen 2 rijen stoelen gebruiken!

We verlaten het Europees continent, vliegen stilletjes het Amerikaans luchtruim in en denken ‘Binnen 1,5 jaar zullen we terug voet aan wal zetten op Europese grond.’. Hmmm, ‘lang en ver op reis’ begint nu precies pas echt :-).

Onze eerste en meest opvallendste indruk van Canada, is de vriendelijkheid van de mensen. En niet alleen de mensen die ervoor betaald worden (hotelmensen, obers, winkelmensen, …)! Nee, de toevallige passant, je buur bij het ontbijtbuffet, de vrouw op straat die ziet dat je een plattegrond vast hebt en komt vragen of zij je kan helpen zoeken, de man op straat waar Willie en Mia net een seconde te lang hebben naar gekeken en onmiddellijk tegen hen begint, … IEDEREEN is super vriendelijk.
Een beetje overdreven, een beetje nep … Of ligt het aan mijn vlieg-vermoeidheid?
Eén ding is zeker, als je een laag zelfbeeld heb, kom naar hier! Het is hier vandaag complimenten-dag volgens mij :-).

Onze persoonlijke link met de Antwerpse haven (aka opa Jos) bevestigt ons dat onze motorhome op de boot staat en vandaag is vertrokken richting Halifax.
Oeps, iets later dan verwacht, dus we zullen hem waarschijnlijk ook een paar dagen later pas kunnen ophalen.
Hopelijk krijgen we hem snel terug (zeker niet voor 10 juni) want we zijn toch meer motorhome-mensen dan hotel-mensen. Vooral altijd uit-eten is niet echt ons ding, dan maar picknicken in ons hotel.

Ter info: hier is het nu 22u en bij jullie 03u. Dus slaapwel voor de meeste en voor sommige bijna goede morgen.