UGH, indianen in een kano

FOTO VAN DE MAAND JUNI 2015

Dinsdag 9 juni, moeder de vrouw zoekt haar bed op voor de volgende 5 dagen. Uitzieken… En is al héél leuk thuis 😉
Thomas zorgt voor entertainment voor de kinderen:
‘Tweelingkarretje’ (zoals Mia ze noemt) rijden in winkel Sobeys.

Mia bakt zelf pizza voor haar en Willie. Een voltreffer!

Naar het strand gaan.

Op donderdag 11 juni sta ik op de uitkijk om het schip op te wachten die onze motorhome vervoert. Om 17u wordt het wachten beloond!

Vanuit ons appartement kunnen we de haven in de gaten houden.

Onze motorhome zit erop!! (tweede witte motorhome op de foto, achter de grijze palen)

Vrijdag 12 juni eerst nog wat papierwerk regelen (expediteur gaan, nadien douane opzoeken, aanmelden aan receptie van de haven, in de haven al het papierwerk afgeven) en dan krijgen we onze motorhome terug!!

Zaterdag 13 juni zeggen we ons appartement en Halifax EINDELIJK vaarwel, we rijden richting Lunenburg. 2km er vandaan zetten we ons op camping Litlle Lake, er staan enkel ‘seasonal units’. Veel contact met mensen hebben we niet. Maar onze dag staat in het teken van uitladen en herorganiseren (gelukkig is het goed weer, ‘sjanske’ daar):
  

Zondag 14 juni houden we een echte toeristendag. We rijden met de fiets naar Lunenburg. Op hun site zijn ze Canadees-gewijs laaiend enthousiast over het dorpje: a UNESCO World Heritage Site, National Historic District, winner of the Communities in Bloom most beautiful small town in Canada, Prettiest Painted Places in Canada, Port City of the Year and Society of American Travel Writers’ awards…
Wij vinden het aandoenlijk hun enthousiasme 🙂 Schattig is het er wel en iedereen mag kiezen in welke kleuren ze hun huizen schilderen! Mia vindt deze het mooiste:

Maandag 15 juni, gisterenavond hebben we buren gekregen op de camping, Jack en Patti. Leuke mensen uit de buurt van Ontario, we zitten samen rond ons kampvuur. Normaal gaan ze altijd zeilen, maar deze vakantie hadden ze de ‘van’ van hun buurman geleend.
Zeilen… met hun eigen boot…
Hmmm dat is net wat Mia graag zou doen…
Jep, we hebben een afspraak gemaakt met hen!! Als we naar de Niagara Falls rijden (ergens begin/midden september), dan passeren we praktisch hun huis, dus we zullen er zeker een stop maken.
En nog een leuk weetje, Jack spreekt Nederlands. Hij is op zijn 6 jaar verhuisd met zijn gezin uit Nederland naar Canada.
Vandaag rijden we een stukje verder en stoppen bij het Kejimkcujik National Park. Het park is 381km² groot en er is een camping (wat hier blijkbaar veel te vinden is in natuurparken, allemaal geregeld vanuit de overheid als ze een ‘beaver-sign’ hebben op de kaart, voorzieningen zijn dik in orde).

Dinsdag 16 juni is een drukke activiteiten dag.
In de voormiddag worden we geschminkt door Mia. We willen graag een indiaan zijn want in de namiddag gaan we met een kano varen.
   
Mia: Mama, over je pukkeltjes. Ik heb er wat schmink opgedaan en van één heb ik een bloemetje gemaakt. Zo zien de mensen ze niet meer hé!

We hebben achteraf beleefd tegen de ‘schminkmevrouw’ gezegd dat er nu wat te veel strepen op onze gezichten staan. We wilden eigenlijk subtiele indianen zijn…
Mia: Tja, ik moet ook nog wat oefenen hé! En ik had geen voorbeeldfoto!

Hopla, onze teveel aan strepen wassen we eraf, we zetten op elke wang 3 streepjes en springen op onze fietsen.
Via een leuk paadje, een echt mountainbike-paadje voor Mia en mezelf, rijden we naar de kano’s.
  

Eerst wachten de kindjes geduldig op onze kano. Willie was opvallend rustig. Hij voelde de bui al hangen, denk ik. Een héél uur stil zitten op een wiebelend iets EN op water… Niet echt zijn ding, al bij al heeft hij het goed uitgezeten, maar niet met het Canadees-enthousiasme 🙂

De FOTO VAN DE MAAND JUNI is het bewijs van onze kanotocht van toch wel een vol uur!
Willie zag het nadien niet meer zitten :-):

Momenteel verblijven we in de regen (al heel de dag) op camping Whale Cove. We zijn van plan om hier wat te fietsen… Maar dus niet vandaag!