‘Nufenleint’, here we come!

Vrijdag 10 juli, de dag van het nemen der ferry vanuit North Sydney, Nova Scotia, naar Argentia, Newfoundland. Een ferrytrip van +/- 14u (op de boot, de wachttijden ervoor en erna zijn nog niet meegerekend).
Eerst en vooral verpatsen we onze dochter aan andere gegadigden. Voor ons een rustige trip naar de haven in North Sydney … (voor de anderen ook want madam heeft heel de weg geslapen).

 

 

 

Thomas zijn ‘geluksklakske’ doet zijn werk, we zijn juist gereden.

 

 

 

 

In die rij moeten wij aanschuiven! We zijn precies niet de enigste.

 

 

 

 

Ook dit vervoer mag mee. En mocht je het afvragen, dit is dus een normale truck hier.

 

 

 

 

Kind 2, die zich een tijdje ‘kind alleen’ mocht voelen, wacht en eet rustig een boterham.

 

 

 

 

Het gezin is wederom compleet, we wachten, samen met alle andere mensen, 1,5 uur netjes in de rij.

 

 

 

 

Het wachten wordt beloond, we rijden de buik in van de boot!

 

 

 

 

Op z’n canadees (lees als: duidelijker kunnen ze niet meer): hier is onze parkeerplaats.

 

 

 

 

We nemen snel onze één-overnachting-bagage en zoeken onze kajuit.
Wat een luxe! Ruimte en een eigen, propere, grote badkamer. Na 5 maanden motorhome- en campingleven, zijn we blij en aangenaam verrast!

 

 

Snel gaan we kijken hoe de boot vertrekt.

 

 

 

 

 

Willie ontsnapt…

 

 

 

 

 

En weg is hij!

Natuurlijk denken jullie nu: ‘Wat een mooi truitje heeft dat kind aan.’ Wel, nu je erover spreekt, gekregen van Theater FroeFroe. En mocht je nog geen spectaculaire, toffe en kindvriendelijke dingen te doen hebben, begin augustus, dan is het Familiepark van TAZ#2015 een absolute aanrader! Theater FroeFroe heeft het vol geprogrammeerd met enkel top theater :-)!!!

De ontsnapte gevangen en iedereen met veel plezier op de foto. ‘Nufenleint’, here we come!

 

 

 

 

 
Onze lieveling…s… zoon 🙂

Zaterdag 11 juli, stipt om 09u30 meren we aan in de haven. We rijden vlot en als eerste van de boot af.

We hebben voor het gemak de dichtstbijzijnde camping gekozen. Blijkt achteraf een goede keuze te zijn, dit is ons uitzicht:

Mensen uit Virginia spreken ons aan en weten het volgende te vertellen: Vroeger stond er op de plaats van de camping een militaire basis van de USA. In de jaren 90 is het allemaal gesloopt, enkel de wegen en de verlichting zijn nog aanwezig. De man, die vroeger een piloot was bij de US Army, heeft hier ooit met zijn gezin gewoond. Ze waren aan de hand van de nummers op de straten, hun ‘huis’ aan het zoeken. Hij wou het laten zien aan zijn dochter, die hier geboren is. Op deze basis vertrokken de bommen voor W.O.2 en later werd het gebruikt om de Russen in de gaten te houden tijdens de Koude Oorlog.

In de namiddag bezoeken we Cape St Mary’s ecological Reserve. We komen hier kijken naar de wel 70.000 zeevogels die op Bird Rock komen nesten. Via een paadje (1,3 km) kan je er super dichtbij komen!

Al die witte spikkeltjes zijn geen vogelkaka, maar de vogels! In dit geval zie je duizenden Jan Van Genten.

 

 

 

Deze geëvolueerde vogelras Van Hoofkes, genieten van het uitzicht.

 

 

 

 

OEPS, sorry, vorige tekst hoort hierbij!

 

 

(fopje, flauw mopje! Vermoeidheid slaat toe, dus mop-niveau ietsiepietsie gedaald 😉 )

 

 
Zo dichtbij kan je dus komen!
Kinderen een handje geven, is geen overbodige luxe :-).

 

 

 

 

Eigenlijk kan je Bird Rock vergelijken met een appartementsgebouw voor vogels. Verschillende vogels nesten hier en elke soort vogel vindt er wel een plekje naar zijn ‘goesting’: op een plateautje, aan de rand, op een overhangende rots, … En door de warme zeestroom vanuit Labrador, vinden ze eten in overvloed recht voor hun voeten. Vandaar dat ze op deze rots zitten en niet op de volgende.
Mia is onder de indruk van zoveel vogels en hun gekrijs en hun typische vogelgeur.
Maar paardje-spelen blijft het beste :-).

 

 

 

 

 

Maandag 13 juli, we verlaten Argentia en rijden naar de hoodstad van Newfoundland: St. John’s.
We parkeren onze motorhome en zetten de tent op in Pippy park. Wij noemen het pippie-kakka park: dure camping, met niet goed onderhouden sanitair, ook lawaaierig omdat we zo dicht bij een grote stad zitten.

Dinsdag 14 juli, een stralende dag, we gebruiken hem om walvissen te gaan spotten en papegaaiduikers te bekijken. In Bay Bulls varen we met het bootje van Mullowney’s richting Witless Bay ecological Reserve.
Bompa Koen neemt het zekere voor het onzekere…

 

 

 

 

 

 

Deze matrozen staan op de ‘uitkijk’ :-).

 

 

 

 

 

GEVONDEN!
  

De bultruggen zijn aan het eten. En als er één zijn staart laat zien, wil dat zeggen dat hij of zij even onder water verdwijnt om een eindje verderop weer boven te komen.
Het is moeilijk om met bovenstaande foto’s duidelijk te maken hoe gracieus deze beesten zijn. Hoe leuk het is om bij dergelijke beesten in de buurt te mogen zijn. Wij zijn fan van whale-spotting-boat-tours!

En Willie? Veel walvissen gezien? 🙂

 

 

 

 

 

Hetzelfde met de papegaaiduikers. De foto’s vertellen niets over de vogels, over hun grappigheid, over hun stuntelig vertrekken en landen (of beter gezegd crashen).

Papegaaiduikers blijven hun hele leven lang bij elkaar en elk jaar keren ze terug naar hetzelfde nest! Die nesten vind je in het gras (al die ‘deukjes’ in het gras zijn nesten) en ze bestaan uit 2 kamers: eentje is de badkamer en de andere is het nest.

 

 

Op de terugweg naar de haven, mag Mia de boot parkeren (of hoe heet dat bij een boot?).
Regelmatig gaat ze met haar hoofd uit de deur hangen zodat ze kan zien waar ze naartoe vaart.

 

 

 

 

 

 

Woensdag 15 juli, na een stralende dag hoort een regendag. Of in ieder geval tot 14u regen. Het is jongleren in de motorhome met de plaatsen: ik blijf in bed – Thomas staat in de keuken – Grossi speelt met Mia een spel – Bompa Koen houdt Willie bezig – ik wissel met Mia van plaats zodat zij een filmpje kan zien op het bed – Bompa Koen steekt Willie in bed en valt zelf sneller in slaap op de bank – Grossi vult een sudoku in – ik lees wat – Thomas gaat de was insteken en gaat zelf ook in de was – ik maak het eten af – we eten allemaal samen in de motorhome – eindelijk het stopt met regenen!