Daarvoor doen we het!
Gisteren zijn we op ‘dagfietsuitstap’ geweest.
Om te beginnen zijn we om 13u30, als echte Spanjaarden (hier bedoel ik mee zó laat middag gegeten, maar toch nog eerst), een pasta gaan eten. In de zon, op een gezellig klein terrasje en bovenal lekkere simpele pasta!
Buikjes vol en hopla de fiets op, richting een fantastisch mooi afgelegen strandje in een groene baai: Playa del Playazo.
Voordeel van fietsen (in vergelijking met de auto) is dat je traag de omgeving kan opnemen en ruiken. Logisch eigenlijk, ne mens moet dat niet schrijven…
Voor mezelf een niet zo leuke afsluiter: Toen we naar huis fietsten, langs het dorpje Las Negras, zaten er wat mensen op een pleintje.
En die mensen hadden honden.
En die honden vonden het fijn om al grommend en blaffend achter ons te lopen.
En een trike-ligfiets is lager dan een normale fiets.
En ik hou niet echt van honden die ik niet ‘ken’.
En zeker niet van blaffende, grommende honden naast mijn hoofd!
En het duurde lang vooraleer ze weg waren.
Gelukkig reed Thomas tussen mij en die honden en hebben de mensen hun honden snel teruggefloten. Ik gok dat Thomas zo dadelijk gaat zeggen (als hij mijn geschrijf leest) ‘Ge moet zo niet overdrijven!’. Hij heeft gelijk, maar toch ik heb er een schrik van gepakt…
Vandaag maandag 23 maart 2015 was eerder een rust-winkeldag.
Niet veel te vertellen. In Spanje hebben ze net dezelfde Decathlons als bij ons. En ook de Lidl is hetzelfde.
Onderweg naar huis hebben onze kindjes naar een filmpje gekeken. Mia had gekozen voor Pinokkio.
Een tiental minuutjes na het nemen van deze foto, zag ik het volgende: Dikke tranen die over Mia haar wangen liepen en van de schrik 2 vingers in haar mond. (stuk van de film waar Pinokkio in het kooitje wordt opgesloten bij de circusdirecteur)
OOOH het gevoelig dutske toch!
Hier Thomas nu: Ik vind het flauw! Ne blaffende hond is niet erg, Jo! Als ge nu al zou gebeten zijn… Tja, dan ne schrik pakken, logisch.
P.S. De titel van dit bericht is gekozen door Thomas.
Awel, moeder en dochter, allebei een beetje geschrokken? De ene van een paar loslopende honden en de andere van een Pinokkio in de rats. En ge weet dames, onze angsten rationaliseren, het kan helpen, maar niet in alle omstandigheden. Soms moet je er recht doorheen.
En nu nog het weer vanuit Les Issambres: fluitende-bijna-hoed-waait-weg-wind met grote kans op je-krijgt-je-was-wel-droog-lucht.
Groetjes van nonkel Willy, tante May, Wim en mezelf.
Even op het weer gezien en tegen dat wij bij jullie zijn gaan we boven de 25 graden(soms tot 29 graden) voor een lange tijd!!! Kan echt niet meer wachten.
Tot binnenkort!!
Heb op de meteo gezien.Vanaf volgende week stralend weer in stijgende lijn tot 26 en sommige plaatsen 29 graden!!!! Kan niet meer wachten!!!
Tot volgende week!!!
Zoals jullie kunnen zien staat hij echt te popelen, post het zelfs 2 keer (en hij is ook fantastisch met de computer 🙂 )
In ieder geval, ik kijk er ook naar uit! Fijn jullie verhalen te lezen, blij om jullie volgende week te zien!
kus
ik ben ook gene computerheld (vraag maar aan Stijn ;-)) maar er zijn er erger… Hier in huis ook zo ene zitten. Vandaag heeft hij geprobeerd te werken met zijn fietscomputer/gps. Na afloop heeft hij mia het volgende woord geleerd KaaUuTee G.P.S. Ik heb hem nadien maar afwassen gestuurd 🙂
Oooh, het ziet er nu al allemaal super uit. Zo te zien komen jullie stilletjes aan helemaal in het wereldreizigers-ritme! Geniet ervan en stuur tussen door ook eens wat zon in onze richting!
ah nee, eerst genieten wij van de zon! en dan pas zal ik wat doorsturen 😉
ik stuur al wat door! warm warm warm hier…
Helaba,
Volgens mij zit uw oriëntatie een beetje verkeerd en heb ge dat schoon weer naar een verkeerde kant gestuurd, Jo.
Haha! Dat was snel 🙂
Hopelijk geraakt het tot hier, wij verzuipen hier bijna…