Een uurtje vroeger leven

Onze laatste post eindigde over onze camping in Fuenteheridos. We waren daar zelfs 2 dagen de enigste kampeerders, tegen het weekend zijn er wel 3 andere mensen bijgekomen (gedaan met de deuren open naar het toilet gaan)!
Het alleen zijn,  vergalde voor ons de pret niet. Op woensdag 29 april vierden we feest! Feest voor ‘popske’, de haren-pop van Mia, ze was jarig.
De voorbereidingsvergadering ’s middags van het feest.

 

 

 

Popske had haar feest-kleedje aan dat we in de namiddag hadden gemaakt van onze gekleurde papieren.

 

 

 

 

 

Kronen gemaakt voor alle aanwezige feestvierders + passen.

 

Niet iedereen was even enthousiast over de verplichte ‘kroon-dragerij’.

 

 

 

 

 

 

Feestdis klaarzetten en de versiering (vlaggenlijn aan de motorhome en versiering van de stoelen) bekijken en goedkeuren.

 

 

Bij een echt feest is er TAART (in dit geval verloren brood stapeltje) MET KAARSEN. Zoals het hoort, blaast de mama met haar dochter de kaarsjes uit.

 

 

 

 

 

De TAART werd gesmaakt… Voor Willie was het genoeg van de poespas, hij wilde eten!

 

 

 

En honger had hij…
Op de foto zie je ook het boeketje dat Mia ’s morgens als verrassing/kado voor haar popske was gaan plukken. Ze was er héél blij mee 🙂 vertelde Mia ons.

 

 

Op donderdagavond bekeken Thomas en ik onze verdere reisplannen: We rijden morgen verder, maar niet richting het noorden, ze voorspellen daar te veel regen! We rijden naar…
PORTUGAL en we leven één uur vroeger.

 

 

 

 

 

 

Het is hier fantastisch weer en door Bert en Dorien (zij hadden deze camping ook aangedaan tijdens hun trip door Portugal) zitten we op een super camping: camping Markadia te Odivelas. Véél ruimte, alles proper, geen vakjes (Ga maar staan waar je wil! dus), er is een meer om in te zwemmen of met een bootje te gaan varen, er zijn dieren, er is een speeltuin (deze stelt niets voor maar is blijkbaar genoeg voor onze kids), ecologisch getinte camping, ongelooflijk vriendelijk personeel, … Ja, we zijn fan!

We zijn hier op vrijdag 1 mei toegekomen. En in Portugal vieren ze ook de dag van de arbeid.
Na het installeren van onze motorhome, zijn we een toertje gaan fietsen. Rond de camping is een natuurpark en er was véél volk! Met mijn trike-ligfiets heb je echt wel veel bekijks. Maar het heeft ook zo zijn voordelen: Mensen komen heel snel naar je toe om een praatje met je te maken. Spijtig genoeg is ons Portugees nog slechter dan ons Spaans. We kunnen echt NIETS zeggen in het Portugees. Gelukkig kunnen de meeste Portugezen een handje Frans of Engels. En verloopt onze conversatie met héél veel naar elkaar te glimlachen en wachten op dat ene woordje dat je misschien wel begrijpt…
Al die Portugezen zaten daar in het natuurpark om met hun families te het picknicken of naar het lokaal festivalletje te gaan (= 1 podium, 1 tap en 1 zelf gemaakte arena voor het stierenvechten). Dat laatste was eerder een soort tikkertje waarbij de stier (jong dier) altijd de tikker was en de jongens moest proberen te pakken. Natuurlijk lukte hem dat niet en werd hij het al snel beu. Wij ook.

Terug op de camping was het tijd voor een plonsje.

Vandaag, zaterdag 2 mei, gingen we snel even naar de winkel. Snel is relatief, we zijn er toch wel 4 uur mee bezig geweest. Ik denk dat heel Portugal in die winkel stond.
Toen we terug reden, is volgende foto genomen:
Men ziet hier Thomas met zijn ‘geluksklakske’! Hij heeft dit klakske gekregen van vrienden voor we vertrokken en hij draagt het nu telkens hij ‘geluk’ heeft gevonden… Deze keer stond het op zijn hoofd omdat hij EINDELIJK een tankstation had gevonden waar je LPG kon tanken (gas voor te koken ed.). Zoals reeds gezegd, een mens is snel gelukkig hier 🙂

 

 

 

Maar waar wij ook echt blij van worden tijdens het rijden, is van het zien van zovéél ooievaarsnesten met jongen! Wij weten nu waar al die kindjes vandaan komen.

P.S. Bij Thomas zijn klakske hoorde ook een vriendenboek. Beste vrienden, spijtig is deze mee ingepakt geraakt en ligt hij nu ergens op onze zolder in Olmen. Ben benieuwd eind 2016 te lezen wat jullie geschreven hebben… SORRY!

P.P.S. Vandaag zijn Thomas en Mia gaan zwemmen in het meer! Helaas geen foto’s van. We zijn niet de sterkste in ‘neem je camera overal mee naartoe’.
Ook zal de kwaliteit van foto’s even wat minder zijn, want onze echte goede camera is  buiten dienst tijdelijk, we maken ze nu met Thomas zijn gsm en onze GoPro.