Thomaskoek

UGH, indianen in een kano

Geplaatst op juni 19, 2015 door jo*thomas*mia*willie

FOTO VAN DE MAAND JUNI 2015

Dinsdag 9 juni, moeder de vrouw zoekt haar bed op voor de volgende 5 dagen. Uitzieken… En is al héél leuk thuis 😉
Thomas zorgt voor entertainment voor de kinderen:
‘Tweelingkarretje’ (zoals Mia ze noemt) rijden in winkel Sobeys.

Mia bakt zelf pizza voor haar en Willie. Een voltreffer!

Naar het strand gaan.

Op donderdag 11 juni sta ik op de uitkijk om het schip op te wachten die onze motorhome vervoert. Om 17u wordt het wachten beloond!

Vanuit ons appartement kunnen we de haven in de gaten houden.

Onze motorhome zit erop!! (tweede witte motorhome op de foto, achter de grijze palen)

Vrijdag 12 juni eerst nog wat papierwerk regelen (expediteur gaan, nadien douane opzoeken, aanmelden aan receptie van de haven, in de haven al het papierwerk afgeven) en dan krijgen we onze motorhome terug!!

Zaterdag 13 juni zeggen we ons appartement en Halifax EINDELIJK vaarwel, we rijden richting Lunenburg. 2km er vandaan zetten we ons op camping Litlle Lake, er staan enkel ‘seasonal units’. Veel contact met mensen hebben we niet. Maar onze dag staat in het teken van uitladen en herorganiseren (gelukkig is het goed weer, ‘sjanske’ daar):

Zondag 14 juni houden we een echte toeristendag. We rijden met de fiets naar Lunenburg. Op hun site zijn ze Canadees-gewijs laaiend enthousiast over het dorpje: a UNESCO World Heritage Site, National Historic District, winner of the Communities in Bloom most beautiful small town in Canada, Prettiest Painted Places in Canada, Port City of the Year and Society of American Travel Writers’ awards…
Wij vinden het aandoenlijk hun enthousiasme 🙂 Schattig is het er wel en iedereen mag kiezen in welke kleuren ze hun huizen schilderen! Mia vindt deze het mooiste:

Maandag 15 juni, gisterenavond hebben we buren gekregen op de camping, Jack en Patti. Leuke mensen uit de buurt van Ontario, we zitten samen rond ons kampvuur. Normaal gaan ze altijd zeilen, maar deze vakantie hadden ze de ‘van’ van hun buurman geleend.
Zeilen… met hun eigen boot…
Hmmm dat is net wat Mia graag zou doen…
Jep, we hebben een afspraak gemaakt met hen!! Als we naar de Niagara Falls rijden (ergens begin/midden september), dan passeren we praktisch hun huis, dus we zullen er zeker een stop maken.
En nog een leuk weetje, Jack spreekt Nederlands. Hij is op zijn 6 jaar verhuisd met zijn gezin uit Nederland naar Canada.
Vandaag rijden we een stukje verder en stoppen bij het Kejimkcujik National Park. Het park is 381km² groot en er is een camping (wat hier blijkbaar veel te vinden is in natuurparken, allemaal geregeld vanuit de overheid als ze een ‘beaver-sign’ hebben op de kaart, voorzieningen zijn dik in orde).

Dinsdag 16 juni is een drukke activiteiten dag.
In de voormiddag worden we geschminkt door Mia. We willen graag een indiaan zijn want in de namiddag gaan we met een kano varen.

Mia: Mama, over je pukkeltjes. Ik heb er wat schmink opgedaan en van één heb ik een bloemetje gemaakt. Zo zien de mensen ze niet meer hé!

We hebben achteraf beleefd tegen de ‘schminkmevrouw’ gezegd dat er nu wat te veel strepen op onze gezichten staan. We wilden eigenlijk subtiele indianen zijn…
Mia: Tja, ik moet ook nog wat oefenen hé! En ik had geen voorbeeldfoto!

Hopla, onze teveel aan strepen wassen we eraf, we zetten op elke wang 3 streepjes en springen op onze fietsen.
Via een leuk paadje, een echt mountainbike-paadje voor Mia en mezelf, rijden we naar de kano’s.

Eerst wachten de kindjes geduldig op onze kano. Willie was opvallend rustig. Hij voelde de bui al hangen, denk ik. Een héél uur stil zitten op een wiebelend iets EN op water… Niet echt zijn ding, al bij al heeft hij het goed uitgezeten, maar niet met het Canadees-enthousiasme 🙂

De FOTO VAN DE MAAND JUNI is het bewijs van onze kanotocht van toch wel een vol uur!
Willie zag het nadien niet meer zitten :-):

Momenteel verblijven we in de regen (al heel de dag) op camping Whale Cove. We zijn van plan om hier wat te fietsen… Maar dus niet vandaag!

Geplaatst in Foto van de maand, Oost - Canada | 4 reacties

That is what we do!

Geplaatst op juni 8, 2015 door jo*thomas*mia*willie

Zaterdag 30 mei, een zonnige dag in Halifax.
Ideaal om eens met een ‘wieltjesboot’ de haven te verkennen (want de volgende dagen voorspellen ze regen): de familie Van Hoof op de Harbour Hopper! Met gids, in deze met ‘geschiedenis’ gevulde stad…

Onze gids was een net afgestudeerd meisje, Caitlin. Het type over-enthousiaste-chiroleidster-die-altijd-net-iets-te-hard-meezingt-met-de-kindjes-en-pedagogisch-correct-reageert-op-alles. Je kent ze wel…
We nemen ze erbij, haar ‘mopjes’ ook, we leren over de herkomst van dit amfibievoertuig nl ze komen uit het leger en werden gebruikt in de Vietnam oorlog, we zien een stukje stad, wuiven naar andere mensen (want THAT IS WHAT WE DO on the HARBOUR HOPPERRRRRRRRRR!), de buschauffeur transformeert voor onze ogen tot een kapitein en even later weer terug en Willie valt in slaap. Mia vindt het leuker om er gewoon eentje te zien rijden ipv er zelf in te zitten. Aanrader? Mwaa, in en uit het water rijden (of varen) is oké.
We eindigen dan de dag met iets dat Mia erg leuk vindt: SCHMINKEN!

Zondag 31 mei, onze laatste nacht in het hotel.
De kindjes waren het al goed gewoon om samen in hun queensize bed te slapen

Onze ‘hobby’ van de afgelopen 4 dagen, komt bijna aan zijn einde want …

We verhuizen op maandag 1 juni naar een appartement op het terrein van Mount Saint Vincent University. Mijn half-jaar-kot-belevenissen komen helemaal terug :-).
We kunnen weer zelf koken! Het is hier proper, we hebben veel ruimte, wederom super vriendelijk mensen die er werken, niet echt gezellig maar we zitten goed! Zeker met al die regen… Wat binnen-activiteiten dan maar:
Samen in de zetel wat boekjes lezen, spelen met de camera, … (het gaat er heus niet altijd even vredig aan toe, maar nu net wel)

Halifax heeft een fantastische, grote, nieuwe bibliotheek met speelhoek.
Dat is echt een goede tip gebleken van de mensen van de toeristische informatie!

Donderdag 5 juni, het is gestopt met regenen. Dus we wagen ons op een uitstapje naar Shubenacadie Wildlife Park, een tip van een local.
De rit ernaartoe was rustig 🙂

Het park is te vergelijken met de Olmense Zoo, alleen liggen de kooien allemaal wat verder uit elkaar en zijn de dieren minder exotisch. We vonden het een goede tip!

Voor alles is er een eerste keer… En als je dan moet kiezen tussen niet mee rond gaan of wel, dan is de keuze snel gemaakt: wel mee rond gaan met een extra hulpmiddel.

Vandaag, 8 juni, is het echt zondag voor ons. In de voormiddag effe naar de winkel gaan, wat koken en in de namiddag rondhangen op de dijk van Halifax.
En terwijl Mia zich er nog eens laat schminken, beoefent Willie zijn favoriete bezigheid: TRAPLOPEN

Geplaatst in Oost - Canada | 6 reacties

Iets aan je laars lappen en een loer draaien

Geplaatst op juni 2, 2015 door jo*thomas*mia*willie

Na 3 maanden mijn goede voornemen al volledig aan mijn laars gelapt! LAP!

Hierbij onze FOTO VAN DE MAAND MEI 2015

FOTO VAN DE MAAND MEI 2015

Een foto van ons 4 voor de kathedraal van Cádiz, Spanje. (de aandachtige en daarbij intelligente lezer fronst zijn/haar wenkbrauwen nu…:-))

Op de boot naar Cádiz, hebben we een man ontmoet die voor zijn hobby foto’s maakt. Hij heeft op de boot tientallen foto’s van ons genomen en we zijn hem in Cádiz ook nog eens tegen het lijf gelopen. Hij kent de stad goed en neemt ons mee naar een terras bovenop een hotel om daar onze foto van de maand te maken. Super vriendelijke man maar spreekt enkel Spaans, onze communicatie is beperkt dus. We weten enkel zijn naam Xavi, emailadres, hij heeft een vrouw uit Duitsland ‘meine grosse liebe’ en (wat ik denk te hebben verstaan) is hij gepensioneerde diplomaat.
Maar hij houdt zijn woord, hij stuurt ons zijn gemaakte en bewerkte foto’s door.
MUCHO GRACIAS XAVI!

P.S.: Voor de niet zo aandachtige en onthoudende lezers onder jullie (en daarvoor frons ik nu mijn wenkbrauwen, tsss) deze foto van de maand is eigenlijk eind april gemaakt. SOHORRY! We zijn (nog) niet zo sterk in het consequent nemen van foto’s.
Maar ik had jullie ook een loer kunnen draaien… Door gewoon morgen een foto van ons 4 te nemen en dan te schrijven dat die eind mei genomen is.
DAT ZOU IK DUS NOOIT DOEN!

Geplaatst in Foto van de maand, Spanje | 4 reacties

Vriendelijke mensen

Geplaatst op mei 30, 2015 door jo*thomas*mia*willie

Ochtendritueel

Op onze laatste dag in IJsland gaan we zwemmen! Nee, niet in het alom bekende Blue Lagoon want daar mogen kinderen onder 2 jaar niet binnen. En net dergelijk kind hebben wij in ons bezit… Volgens de locals is de Blue Lagoon ook erg overroepen en veel te duur. De zwembaden in Reykjavik zijn volgens hen zeker zo goed. Het proberen waard dus!
Eerst moet je je er grondig wassen in je blootje en nadien (met je badpak aan) kan je buiten gaan dobberen in de warme baden (tot 39°C).

Tegen 17u rijden we richting de luchthaven, om twee uurtjes later te vliegen.
Ja, dat denken wij… Holé, vertraging! Vertrek ‘geschat’ om 22u.
Oké, we zoeken en vinden wat bezigheid: pizza eten in een nabij gelegen dorpje (hopla 1,5 uur voorbij), wachten op de taxi duurt ook een half uur, bagage wat beter inpakken, inchecken en douane controle (toch wel een half uurtje met bezig), rondlopen in een bijna leeg luchthavengebouw (we zijn de laatste vlucht) en uiteindelijk checken we om 22u15 in. Een half uur later hangen we in de lucht. We hebben geluk, want de vlucht zit niet helemaal vol dus wij kunnen 2 rijen stoelen gebruiken!

We verlaten het Europees continent, vliegen stilletjes het Amerikaans luchtruim in en denken ‘Binnen 1,5 jaar zullen we terug voet aan wal zetten op Europese grond.’. Hmmm, ‘lang en ver op reis’ begint nu precies pas echt :-).

Onze eerste en meest opvallendste indruk van Canada, is de vriendelijkheid van de mensen. En niet alleen de mensen die ervoor betaald worden (hotelmensen, obers, winkelmensen, …)! Nee, de toevallige passant, je buur bij het ontbijtbuffet, de vrouw op straat die ziet dat je een plattegrond vast hebt en komt vragen of zij je kan helpen zoeken, de man op straat waar Willie en Mia net een seconde te lang hebben naar gekeken en onmiddellijk tegen hen begint, … IEDEREEN is super vriendelijk.
Een beetje overdreven, een beetje nep … Of ligt het aan mijn vlieg-vermoeidheid?
Eén ding is zeker, als je een laag zelfbeeld heb, kom naar hier! Het is hier vandaag complimenten-dag volgens mij :-).

Onze persoonlijke link met de Antwerpse haven (aka opa Jos) bevestigt ons dat onze motorhome op de boot staat en vandaag is vertrokken richting Halifax.
Oeps, iets later dan verwacht, dus we zullen hem waarschijnlijk ook een paar dagen later pas kunnen ophalen.
Hopelijk krijgen we hem snel terug (zeker niet voor 10 juni) want we zijn toch meer motorhome-mensen dan hotel-mensen. Vooral altijd uit-eten is niet echt ons ding, dan maar picknicken in ons hotel.

Ter info: hier is het nu 22u en bij jullie 03u. Dus slaapwel voor de meeste en voor sommige bijna goede morgen.

Geplaatst in IJsland, Oost - Canada | 3 reacties

Hop-on hop-off

Geplaatst op mei 28, 2015 door jo*thomas*mia*willie

Na een pitstop van 7 dagen in België (motorhome uitladen, poetsen, alles wassen en terug inladen om hem op de boot te zetten in Antwerpen richting Halifax, Canada), maken we nu een tussenstop in IJsland (5 dagen) om van hieruit verder te vliegen naar Halifax.

Wat vinden wij van IJsland?

Zalige interieur winkels in Reykjavik! Spijtig dat onze bagage bomvol zit…
Het lijkt alsof heel IJsland een hooggebergte is, vanaf 200-300 m is de boomgrens reeds en er zijn hier bijna of geen bomen.
Het is hier overal snikheet binnen.
De bijna gesmolten sneeuw zorgt voor grillige witte vlekken op de zwarte bergen, net koeien.
Een haalbare toeristische attractie vanuit Reykjavik, is The Golden Circle (Gullfoss: waterval, Geysir: geiser en Pingvellir: tektonische platen). Voor ons het beste te doen als we zelf een auto huren (en het is niet duurder zo):
Zoals alle andere toeristen, staan ook wij klaar met onze camera om op het juiste moment een foto te nemen van de geiser, dit is de beste:
Mia is van de geiser erg onder de indruk. Eigenlijk vindt ze het maar niets: ‘Zit daar iemand in om het laten spuiten? Werkt het ’s nachts ook?’
Je goed inpakken als je uit de auto stapt, is echt nodig. In het begin denk je ‘Tsss, al die toeristen die graag hun warme jassen aandoen en hun nieuw gekochte mutsen en handschoenen laten zien… Overdrijvers!’ Maar oooh, het is zo nodig hier: koude wind, temperatuur 4°C en slechts af en toe een straaltje zon. Ook wij doen mee:
Willie kijkt naar Strokkur = een geiser (Mia vanachter mijn benen van de schrik)

Mia, Willie en Thomas bij de waterval van Gullfoss
Al die natuurfenomenen zijn moeilijk uit te leggen op een 4-jarig-begrijpbaar-niveau.
Af en toe ruikt het wel eens onderweg naar zwavel. Op de achterbank hoor je dan steeds ‘Ik ruik iets stinkt?’.
IEDEREEN spreekt hier vloeiend Engels.

We kunnen Reykjavik iedereen aanraden! En zoveel leuke en indrukwekkende dingen te doen in IJsland.
We verblijven in Loft hostel op een toplocatie (centrum Reykjavik), leuke atmosfeer in de hostel, geheel dik in orde (propere kamer voor ons 4, met eigen badkamer) en er is een ‘guest kitchen’ aanwezig zodat je toch al op je eten kan besparen :-). Alles heeft hier een groot bedrag want €1 = 150 IJslandse kronen.

Morgen, donderdag 28 mei, staat ons het volgende te wachten:
1. alles terug in onze 3 zakken proppen
2. hostel verlaten tegen 10u
3. nog wat rond rijden in Reykjavik
4. tegen de middag gaan zwemmen in een zwembad in Reykjavik, ons aanbevolen door verschillende locals. Vooral omdat de kindjes dat leuk gaan vinden, maar ook omdat ze dan als roosjes in slaap gaan vallen op het vliegtuig richting Halifax. Hopelijk…
5. auto droppen op de luchthaven en in de vroege avond vliegen naar Halifax, er is een tijdsverschil van 3 uur (voor jullie 5 uur).

Bless bless!

Geplaatst in België, IJsland | 8 reacties

Ooievaar Ooievaar Oorevwaar

Geplaatst op mei 15, 2015 door jo*thomas*mia*willie

Update van de laatste 12 dagen:

Zoals jullie je nog misschien herinneren, waren we op maandag 4 mei in Portugal. Op een leuke, rustige camping waar je kon paardrijden.
‘EINDELIJK’ zei Mia.
(Paardrijden is iets dat ze graag wilde doen op lang-op-reis.
Alsook zeilen. Waar ze dat gehaald heeft, weten we niet, maar ze wil in ieder geval graag gaan varen met een zeilboot… Gelukkig zijn we nog lang-op-reis, in Spanje is het ons niet gelukt.)
Ook Thomas speelde paard voor Willie.

Nu ga ik hier even de ornitholoog in mezelf laten bovenkomen. Want de hoeveelheid ooievaars, ooievaarsnesten en ooievaarsjong we zijn tegen gekomen in Portugal en midden Spanje is echt ongelooflijk!
Het volgende geef ik jullie graag mee: De ooievaar en de veel zeldzamere zwarte ooievaar (zwart en witte kleuren zijn omgekeerd bij hen, ik denk er één te hebben gezien) broeden in Spanje. Een ooievaar (carnivoor) eet insecten, vissen, reptielen, amfibieën, kleine zoogdieren en kleine vogels. Het is een monogame broeder, maar vormt geen paar voor het leven. Ze zorgen (en broeden eerst) om de beurt voor de jongen. Het paar bouwt een groot nest van takken, twijgen en grassen dat ze soms meerdere jaren gebruiken. Het vrouwtje legt rond de 4 eieren. De jongen verlaten het nest 58 tot 64 dagen na het uitkomen en worden hierna nog 7 à 20 dagen gevoed door de ouders. De populaties van ooievaars worden bedreigd door drooglegging van moerassen en het gebruik van bestrijdingsmiddelen. (met dank aan het internet en wat boekjes)
Awel, dat vind ik dan interessant! Nog een klein beetje meer info vind je hier.
Na het 100ste nest, waren we het nog niet beu!

Ik ga jullie niet vervelen met onze ‘onderweg-campings-waar-we-enkel-voor-een-nacht-verblijven’.
Dus we springen onmiddellijk naar woensdag 6 mei. We vertrekken van camping El Escoses de Gredos in Hoyocasero (Spanje), bekijk op de site ‘naestros clientos’. In onze campinggids staat dat het een rustige camping is waar je kan gaan vogelspotten, paddestoelentocht maken, ritjes op een ezel, … Eén ding was juist, het was een rustige camping (we waren de enigste campinggasten). Maar ik denk niet dat Alfredo (de president van de motorclub Amigos de la carretera en Gredos) zoveel van de natuur kende… 3 jaar geleden heeft hij de camping overgenomen en nu was het een ‘motorhol’ (zijn motor geparkeerd in de receptieruimte, heavy-metal muziek op als we toekwamen, motor-vlaggen in zijn restaurant). Alfredo (een ruige beer) was de perfecte gastheer en super vriendelijk, we voelden ons er erg welkom. Als het er niet zo koud was, waren we er zeker nog wat langer gebleven!

Woensdag 6 mei, in de namiddag. We arriveren op een parking naast het dorpje Avila (we hadden genoeg van het rijden na 3 dagen).
Niet slecht ons uitzicht.

De accommodaties zijn perfect voor onze kinderen.

Volgens Thomas een belangrijke historische stad: Frank VDB won hier op de kasseien de bloemen voor zijn Sara (1999).

Willie maakt vrienden, een doof-stom koppel.

De meisjes gaan de stad in om te shoppen!

Willie komt buiten van de tapasbar.

AU REVOIR Espagne en BONJOUR la douce France!

Zaterdag 9 mei, aankomst in Brivezac, camping La Champagne. We installeerden er ons aan het riviertje (die in tegenstelling tot op de site, een bijna kolkende rivier was, het had er véél geregend). En we maken er ons eerste verkenningsfietstocht naar het dorp Beaulieu sur Dordogne.
… Ooh, kijk, er is hier ook een camping… Ooh, kijk, ze ligt pal naast het dorp… Ooh, kijk, een zwembad dat open is… Ooh, kijk, er is nog plaats dicht bij het zwembad en speeltuintje en sanitaire blok en in de schaduw… Ooh, kijk, morgen 10 mei is er een aardbei-feest in het dorp…
Gevolg: we verhuizen van camping!
En we zijn fan van deze camping. Hij staat bovenaan mijn toppers-camping-lijst.
In het echt is het er nog mooier dan op de site.
En eindelijk na 10 dagen kan ik er onze was doen, ’t was nodig 🙂

Zaterdag 10 mei. De dag van het feest! Fête de la Fraise. Er was gigantisch veel volk!
Als er geschminkt wordt, is Mia er bij!

Om 18u kreeg iedereen gratis een stuk taart.

Voor de rest van de dagen, hebben we hier echt genoten van het goede weer: 30°C, de leuke omgeving, de rustige camping.
Beaulieu sur Dordogne, zeker eens het bezoeken waard!

Geplaatst in Uncategorized | 1 reactie

Mia heeft het licht gezien (4 jaar geleden)

Geplaatst op mei 13, 2015 door jo*thomas*mia*willie

Gisteren, 12 mei 2015, is Mia 4 jaar geworden.
Door het late uur, zal ik jullie een paar foto’s van haar verjaardag meegeven, meer details van de afgelopen 10 dagen volgen (hopelijk dit weekend)!

Om 8 uur was ons birthday-vrouwtje wakker.

Na haar papje drinken, haar zelf gekozen kleren aan te trekken en haar zelf gekozen ontbijt te gaan kopen bij de bakker, is het tijd voor het eerste feestje van de dag: ontbijt!

LEKKER!

Ook hier werd het gesmaakt.

Ahaa, belangrijk moment: het brengen der kado!

Uitpakken! Uitpakken! Uitpakken!

Aandoen! Aandoen! Aandoen! (lees als: onmiddellijk in gebruik nemen van haar kado, namelijk een step)
Ook ziet u hier haar zelfgekozen outfit (en gevraagde roze gehaakte kroon).
’t Was leuk om een paar dagen geleden samen met mijn dochter te winkelen 🙂
Zoooo blij met haar bhtjes-zwier-kleed (zo omschrijft ze het zelf).

De achtervolging van de step werd ingezet…

Na het ontbijt volgden nog zwemmen – pannenkoeken eten – zwemmen – speeltuin spelen – steppen – taart eten en kaarsjes uitblazen – zwemmen – …

Mia heeft een leuke verjaardag gehad!
Maar hoe kon het ook anders met het prachtige weer hier, aanwezigheid van een zwembad, een speeltuin, 2 grote kinderen die met haar spelen en die een hond hebben, zelf haar kleren bepalen alsook haar eten, de vele verjaardagswensen, …

Zo, dat staat er weer. Ik hoop jullie snel een volledige update te geven van de laatste 10 dagen.
Tot schrijfs!

Geplaatst in Frankrijk | 2 reacties

We hebben een héél zwaar leven

Geplaatst op mei 11, 2015 door jo*thomas*mia*willie

WE HEBBEN EEN HEEL ZWAAR LEVEN…
(‘Ik heb een heel zwaar leven’ van Brigitte Kaandorp)

Geplaatst in Frankrijk, Zo doen wij het | 7 reacties

Een uurtje vroeger leven

Geplaatst op mei 2, 2015 door jo*thomas*mia*willie

Onze laatste post eindigde over onze camping in Fuenteheridos. We waren daar zelfs 2 dagen de enigste kampeerders, tegen het weekend zijn er wel 3 andere mensen bijgekomen (gedaan met de deuren open naar het toilet gaan)!
Het alleen zijn, vergalde voor ons de pret niet. Op woensdag 29 april vierden we feest! Feest voor ‘popske’, de haren-pop van Mia, ze was jarig.
De voorbereidingsvergadering ’s middags van het feest.

Popske had haar feest-kleedje aan dat we in de namiddag hadden gemaakt van onze gekleurde papieren.

Kronen gemaakt voor alle aanwezige feestvierders + passen.

Niet iedereen was even enthousiast over de verplichte ‘kroon-dragerij’.

Feestdis klaarzetten en de versiering (vlaggenlijn aan de motorhome en versiering van de stoelen) bekijken en goedkeuren.

Bij een echt feest is er TAART (in dit geval verloren brood stapeltje) MET KAARSEN. Zoals het hoort, blaast de mama met haar dochter de kaarsjes uit.

De TAART werd gesmaakt… Voor Willie was het genoeg van de poespas, hij wilde eten!

En honger had hij…
Op de foto zie je ook het boeketje dat Mia ’s morgens als verrassing/kado voor haar popske was gaan plukken. Ze was er héél blij mee 🙂 vertelde Mia ons.

Op donderdagavond bekeken Thomas en ik onze verdere reisplannen: We rijden morgen verder, maar niet richting het noorden, ze voorspellen daar te veel regen! We rijden naar…
PORTUGAL en we leven één uur vroeger.

Het is hier fantastisch weer en door Bert en Dorien (zij hadden deze camping ook aangedaan tijdens hun trip door Portugal) zitten we op een super camping: camping Markadia te Odivelas. Véél ruimte, alles proper, geen vakjes (Ga maar staan waar je wil! dus), er is een meer om in te zwemmen of met een bootje te gaan varen, er zijn dieren, er is een speeltuin (deze stelt niets voor maar is blijkbaar genoeg voor onze kids), ecologisch getinte camping, ongelooflijk vriendelijk personeel, … Ja, we zijn fan!

We zijn hier op vrijdag 1 mei toegekomen. En in Portugal vieren ze ook de dag van de arbeid.
Na het installeren van onze motorhome, zijn we een toertje gaan fietsen. Rond de camping is een natuurpark en er was véél volk! Met mijn trike-ligfiets heb je echt wel veel bekijks. Maar het heeft ook zo zijn voordelen: Mensen komen heel snel naar je toe om een praatje met je te maken. Spijtig genoeg is ons Portugees nog slechter dan ons Spaans. We kunnen echt NIETS zeggen in het Portugees. Gelukkig kunnen de meeste Portugezen een handje Frans of Engels. En verloopt onze conversatie met héél veel naar elkaar te glimlachen en wachten op dat ene woordje dat je misschien wel begrijpt…
Al die Portugezen zaten daar in het natuurpark om met hun families te het picknicken of naar het lokaal festivalletje te gaan (= 1 podium, 1 tap en 1 zelf gemaakte arena voor het stierenvechten). Dat laatste was eerder een soort tikkertje waarbij de stier (jong dier) altijd de tikker was en de jongens moest proberen te pakken. Natuurlijk lukte hem dat niet en werd hij het al snel beu. Wij ook.

Terug op de camping was het tijd voor een plonsje.

Vandaag, zaterdag 2 mei, gingen we snel even naar de winkel. Snel is relatief, we zijn er toch wel 4 uur mee bezig geweest. Ik denk dat heel Portugal in die winkel stond.
Toen we terug reden, is volgende foto genomen:
Men ziet hier Thomas met zijn ‘geluksklakske’! Hij heeft dit klakske gekregen van vrienden voor we vertrokken en hij draagt het nu telkens hij ‘geluk’ heeft gevonden… Deze keer stond het op zijn hoofd omdat hij EINDELIJK een tankstation had gevonden waar je LPG kon tanken (gas voor te koken ed.). Zoals reeds gezegd, een mens is snel gelukkig hier 🙂

Maar waar wij ook echt blij van worden tijdens het rijden, is van het zien van zovéél ooievaarsnesten met jongen! Wij weten nu waar al die kindjes vandaan komen.

P.S. Bij Thomas zijn klakske hoorde ook een vriendenboek. Beste vrienden, spijtig is deze mee ingepakt geraakt en ligt hij nu ergens op onze zolder in Olmen. Ben benieuwd eind 2016 te lezen wat jullie geschreven hebben… SORRY!

P.P.S. Vandaag zijn Thomas en Mia gaan zwemmen in het meer! Helaas geen foto’s van. We zijn niet de sterkste in ‘neem je camera overal mee naartoe’.
Ook zal de kwaliteit van foto’s even wat minder zijn, want onze echte goede camera is buiten dienst tijdelijk, we maken ze nu met Thomas zijn gsm en onze GoPro.

Geplaatst in Spanje | 7 reacties

Graauw, de ‘salon-tijger’

Geplaatst op april 29, 2015 door jo*thomas*mia*willie

De mosselschelpen uit de haren, onze zeebenen aan de haak, deze sloep wordt weer bestuurd door landrotten! M.a.w. we rijden het binnenland in.
We salueren de zee voor onze FOTO VAN DE MAAND APRIL 2015

Zoals het een echte toerist betaamt, hebben we voor ons vertrek in Tarifa een vlieger gekocht, eentje voor Mia en één voor Thomas. Thomas heeft zijn vlieger nog niet geprobeerd, maar die van Mia doet het prima!

Na Tarifa zijn we met een tussenstop in El Palmar doorgereden naar El Puerto de Santa Maria. Hier is de dichtstbijzijnde camping om Cádiz te bezoeken.
Van de faciliteiten op de camping hebben we geen klagen, alleen was het van het vakjes-soort-camping. Hiermee bedoel ik: iedereen mooi in zijn vakje geparkeerd, netjes op een rij, met z’n honderd te samen. ERG gezellig ;-).
We hebben er wel leuke mensen ontmoet die ons goede tips gegeven hebben (over wat te doen daar en wat te doen als we verder reizen).

Aangezien iedereen ons verteld heeft dat Cádiz echt de moeite waard is om te bezoeken. Hebben we dat vanuit El Puerto de Santa Maria met een boot ook gedaan. Ik citeer onze reisgids Trotter Zuid Spanje: ‘Het is moeilijk om ongevoelig te blijven voor de charme van de stad, … Monumenten, gepolijst door de tijd en het stuifzand van de oceaan, smalle straatjes die uitkomen op de blauwe zee, pleinen die worden geteisterd door de zeewind, muziekkiosken uit vervlogen tijden, dikke groenen palmbomen en huizen met een even mysterieus als prestigieus verleden .’ Zal zeker allemaal zo zijn, maar mijn gevoeligheid was ver weg…

(oké, ik geef toe, het was mijn dag niet, heb er veel te ver moeten stappen en viel dus bijna over mijn lange lip ;-). Dus ja, echt veel genieten zat er voor mij niet in, maar toch, ze kunnen een stukje overdrijven, vind ik.)
De plaatjes waar ik dan wel gevoelig voor was, waren de volgende:
Samen een ijsje eten.

DE attractie in bijna elke stad: achter duiven aanlopen (en Willie daarachter achter zijn zus).

Onze ‘salon-tijger’ 🙂

Wel R.E.S.P.E.C.T. voor meneer Christoffel Colombus om een paar jaar geleden vanuit Cadiz ons de weg te wijzen die we vanaf begin juni ook een beetje gaan ontdekken: Amerika.

Een ander to-do ding dat iedereen zegt en je in elke reisgids leest, is het bezoeken van Real Escuela Andaluza del Arte Ecuestre (de koninklijke Andalusische rijschool) te Jerez De la Frontera. (foto’s nemen mocht er niet)
Dat hebben moeder en dochter deze middag gedaan. We zijn gaan kijken naar het paardenballet. Alhoewel paarden’ballet’, Mia zei tegen het einde:
Mia: Wanneer gaan de paarden nu dansen?
Ik: Dat zijn ze al heel de tijd aan het doen.
Mia: Dat is toch niet dansen? Dat is huppelen.
🙂
Wij vonden het mooi, zo sierlijk.
Mia: Later kom ik hier werken.
(Thomas had iets minder geluk tijdens het ander half uur wachten op ons. Hij werd lastig gevallen door zelf-verklaarde-parkingwachters op de openbare parking, die hem telkens om geld kwamen vragen. En een snikhete motorhome waar hij niet meer uitging vanwege die vervelende ‘parkingwachters’. Ocharme Willie ook!)

Ondertussen zijn we aanbeland in Fuenteheridos. Op Camping El Madronal, waar we met zeker 3 andere motorhomes (en een lynx?) staan. Een verademing, wat een rust!
Het plan is om hier een paar dagen te verblijven, de omgeving is ideaal voor wat fietstochtjes zonder al te veel cultuur.
Ons plekje op de camping hebben jullie al gezien op de FOTO VAN DE MAAND APRIL 2015. Mia had daarvoor voor mij de positie ge-fotomodelt.

Geplaatst in Foto van de maand, Spanje | 3 reacties